Τι είναι τελικά ο φόβος, ο μεγάλος μας εχθρός ή μήπως ένας φίλος καλός;

Αν πιστεύετε ότι το να φοβάστε δείχνει το πόσο αδύναμοι είστε, θα σας πω με λόγια απλά ότι δεν είναι έτσι ακριβώς. Ο φόβος υπάρχει για να μας υπενθυμίζει πράγματα και καταστάσεις που μας βλάπτουν με κάθε τρόπο. Είναι ο εσωτερικός μας κόκκινος σηματοδότης που αναβοσβύνει για να μας προειδοποιήσει ότι δεν περνάμε τη διάβαση με κόκκινο! Η γνώση αυτή προέρχεται από γεγονότα και καταστάσεις του παρελθόντος. Κάποια από αυτά τα έχουμε βιώσει άλλα τα έχουμε δει και μην ξεχνάμε και τις πληροφορίες που είναι καταγεγραμένες στο μυαλό μας με τη γέννησή μας και μέχρι εδώ όλα καλά.

Τι γίνεται όμως όταν ο φόβος μας κρατάει ”αλυσοδεμένους” και νιώθουμε ακινητοποιημένοι; Πως ξεφεύγουμε μέσα από αυτό;

Θα έχετε ακούσει ότι ο καλύτερος τρόπος για να ξεφύγουμε από τους φόβους μας είναι να ους αντιμετωπίσουμε. Εύκολα το λέμ,ε δύσκολα το κάνουμε θα μου πείτε και θα έχετε δίκιο.

Με το φόβο μιλάμε. Ναι καλά διαβάσατε. Τον βάζουμε ”απέναντι” μας και ακούμε τι έχει να μας πει. Όταν καταφέρουμε να εξασκηθούμε μέσα σε αυτή την τεχνική και να καταλάβουμε αυτά που έχουν τα μέσα μας να μας πουν, ένα είναι σίγουρο. Ότι ο φόβος θα έχει το μέγεθος κεφαλιού καρφίτσας και όταν το καταλαβεται θα αναρωτηθείτε, ”πως άφησα τόσο πολύτιμο χρόνο να χαθεί από τη ζωή μου;”  

Να θυμάστε ότι σε καμία περίπτωση δεν είσαστε μόνοι ή οι μόνοι. Ξεπερνώντας το σκαλοπάτι του φόβου, ανακάλυψα το μονοπάτι της χαράς, τη γαλήνη, τη δημιουργία, την πνευματική ηρεμία και μπόρεσα να ανασάνω βαθιά και να επιλέξω με γνώση και επίγνωση τι κρατάω και τι πετάω από τη ζωή μου. Κυριολεκτικά και μεταφορικά επίσης.