Ενοχές; Όχι ευχαριστώ!

Αναρωτηθήκατε γιατί αφήνουμε τον πολύτιμο χρόνο μας να σκορπίζει σαν την άμμο και να κυλάει ανάμεσα στα δάχτυλα μας, αδιαφορώντας για τις δικές μας ανάγκες και προσπαθώντας να βοηθήσουμε αυτούς που αγαπάμε;

Σκεφτήκατε άραγε, πόσες φορές οι άνθρωποι εκμεταλλεύονται την καλή μας καρδιά, το μυαλό και την ψυχή μας; Μήπως ήρθε η στιγμή να αγκαλιάσουμε τον εαυτό μας και να τον “ακούσουμε” για μια φορά; Να πάψουμε να κάνουμε για τους άλλους αυτό που θα έπρεπε να κάνουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους χωρίς να νιώθουμε ανησυχία, άγχος ή ενοχές; Δοκιμάστε το και σας υπόσχομαι ότι θα ανακαλύψετε πόσο ευεργετικό είναι!

Να είσαστε σίγουροι για κάτι σας παρακαλώ. Αν θέλετε να υποστηρίξετε δικούς σας ανθρώπους που σας έχουν ανάγκη, πρώτα από όλα θα πρέπει να τροφοδοτήσετε με χαρά και με στιγμές ηρεμίας και χαλάρωσης τον εαυτό σας. Τίποτα δεν λειτουργεί σωστά όσο επιτρέπουμε στην ”ομίχλη” να απλώνεται και να θολώνει το μυαλό μας. Ούτε βοηθάτε ουσιαστικά αν αναλαμβάνετε τον ρόλο της πατερίτσας. Θα ήταν καλό να θυμάστε ότι η υπερπροστασία δημιουργεί αδύναμους ανθρώπους.  

Όμορφες ημέρες να ζείτε και να χαμογελάτε στα μέσα σας.